Close
تکنیک هایی برای فرزندپروری
این روزها با کمی دقت و توجه می توان فهمید که پدران و مادران بیش از پیش در رابطه با تربیت فرزند خود حساسیت به خرج می دهند.برنامه های متعدد تلویزیونی ،مراجعه به مشاوران کودک،ایجاد کانال ها ،گروهها و سایت های مجازی و ….گواه توجه مردم به تربیت فرزندانشان است.اما به راستی کودکان امروز بیشتر از کودکان دیروز موفق هستند و یا مودب تر و بهتر عمل می کنند؟آیا ما شاهد کودکانی شایسته تر نیست به قبل هستیم؟ شاید آنقدر که انرژی می گذاریم نتیجه مثبت دریافت نمی کنیم.این مساله می تواند علت های مختلف داشته باشد .شاید افراط و تفریط پدران و مادران در برآوردن خواسته های فرزندانشان و یا حضور کمرنگ آن ها در خانه به دلیل حضور د رعرصه های اجتماعی،تغییر شرایط زندگی و سرعت پیشرفت تکنولوژی و …
۱- اولین اصل برای فرزندپروری انتخاب روش است.پدر و مادر باید بتوانند هوشیارانه عمل کنند و نوع رفتارشان و عکس العملهایشان براساس اصول فرزندپروری آگاهانه انتخاب کنند.گاهی مجبور می شویم در برابر خواسته ها و سوالهای فرزندانمان به سرعت تصمیم گیری کنیم و پاسخ گو باشیم و یا رفتارهای آن ها ما را عصبانی می کند و باید بتوانیم خودمان را کنترل کنیم و به گونه ای عکس العمل نشان دهیم که در جهت اصلاح رفتار فرزندمان باشد نه تخلیه خشم خودمان .گاه مشاهده می کنیم پدر یا مادری می گوید کلا فرزند من به پدرش رفته است یا شبیه مادرش عمل می کند و این طرز فکر باعث می شود که ناخوداگاه اجازه یک سری رفتارها به بچه داده شود.توجه داشته باشید بچه ها هرانچه از شما می بینند یاد می گیرند.پس آگاهانه عمل کنید اگر فرد عصبانی هستید و زود از کوره در می روید نمی توانید انتظار داشته باشید فرزند شما صبور باشد .
۲- به فرزند خود محبت کنید.توجه و محبتی که به جا و در زمان درست اعمال شود به هیچ وجه بچه را لوس نمی کند.کودک شما همیشه به محبت های کلامی و لمسی شما احتیاج دارد فکر نکنید او را با محبت لوس می کنید .فرزند خود را در آغوش بگیرید ، ببوسید و بگویید دوستش دارید و به رفتارهای خوبش افتخار می کنید.باید به این نکته مهم توجه کنیم که برای فرزندمان یک محیط امن ایجاد کنیم که این مساله فراتر از در آغوش کشیدن و بوسیدن نمادین است.حتی نوع رفتار شما با همسرتان یا حتی با فرزندان دیگر و حتی اطرافیانتان در ایجاد احساس امنیت در کودک تاثیر می گذارد.حالت روحی خودتان نیز بسیار در ایجاد امنیت در فرزندتان بسیار موثر است اگر فرد مضطربی هستید اطمینان داشته باشید این اضطراب را به فرزندتان منتقل خواهید کرد.فرزندتان باید بتواند شما و رفتار شما را پیش بینی کند در غیر این صورت عدم امنیت دراو شکل خواهد گرفت چون نمی داند پدر و مادر چه واکنشی نشان خواهند داد و همین باعث ترس او خواهد شد.
۳- مشارکت در امور فرزندتان از نکات بسیار اساسی و مهم است.اینکه چگونه و چقدر برای او وقت می گذارید اهمیت ویژه ای دارد.به علایق فرزندانتان توجه کنید و علاقه مند شوید و در امور مربوط به مدرسه و حتی بازی های مورد علاقه اش مشارکت داشته باشید
۴- اینکه شما چه روشی را برای فرزند پروری انتخاب می کنید به خلق و خوی فرزندتان ارتباط دارد. باید در نظر بگیرید که هر کدام از بچه ها ویژگی های منحصر به فردی دارند به آن ها احترام بگذارید و تفاوت ها را در نظر بگیرید و همیشه صبور باشید.در نظر داشته باشید روش های تربیتی شما باید متناسب با سن فرزندتان باشد هیچگاه با یک بچه 2 ساله 15 ساله و 20 ساله مثل هم عمل نمی کنند
۵- در تربیت فرزندتان لازم است که قانون بگذارید و بعضی چیزها را محدود کنید.اما در نظر داشته باشید در این کار زیاده روی نکنید و منصفانه و در عین حال قاطعانه عمل کنید اگر خودتان قانون وضع شده توسط خودتان را نقض کنید فرزندتان دیگر اهمیت نمی دهد.مظارت بر کودک و رفتار او بسیار مهم است
۶- توجه داشته باشید فرزند شما قرار نیست همیشه وابسته به شما باشد پس او را مستقل بار بیاورید.اجازه دهید مدیربت امورش را در دست بگیرد در جزییات رفتارهای او دخالت نکنید.علاقه به استقلال با یاغی گری و سرکشی فرق دارد.والدین باید مهارت های تصمیم گیری را به فرزندان خود آموزش دهند.بعضی از پدر و مادرها از اینکه برای فرزندشان محدودیت بگذارند احساس خوشایندی پیدانمی کنند چون خودشان را به جای فرزندشان می گذارند و فکر می کنند همانطور که خودشان دوست ندارند کودکان نیز از محدودیت خوششان نمی آید اما باید در نظر داشته باشیم اصلا احساس کودکان و بزرگسالان یکی نیست اتفاقا کودکان با کمک قانون های بزرگسالان احساس امنیت بیشتری می کنند.
۷- در پرورش فرزندتان باید ثبات داشته باشید .اینکه دایم حرف خود را عوض کنید و یا روبه روی همسرتان قرار بگیرید ودررابطه با تربیت فرزندتان هم سو نباشید کار را برایتان سخت می کند.و برایتان مشکل ساز خواهد بود.اگر هر روز یک قانون می گذارید و فراموش می کنید که قبلا چه چیزی گفته اید مشکلات رفتاری فرزندتان تقصیر خودش نیست.
۸- در فرزندپروری خشک و غیر قابل انعطاف نباشید. فرزندتان را تنبیه بدنی نکنید. تشویق همیشه مقدم بر تنبیه است و حتی دررابطه با تنبیه نیز روش های مختلفی وجود دارد.نمی توان نقش تنبیه را د رتربیت نادیده گرفت و کاملا آن را حذف کرد بلکه باید دقت کرد که چه وقت و چگونه باید تنبیه را اعمال کرد.تنبیه نباید وسیله ای برای اثبات قدرت والدین باشد.
۹- درباره قوانینی که وضع می کنید و تصمیماتتان برای فرزندتان توضیح دهید و دلیل بیاورید.حرف او را هم بشنوید و احترام بگذارید.شما ممکن است تصور کنید که منظورتان واضح است اما برای فرزند شما اصلا واضح نباشد پس واضح و روشن توضیح دهید.به عنوان مثال ممکن است به دختر 6 ساله خودتان بگویید اتاقت را مرتب کند اما او ذهنیت درستی از مرتب کردن اتاق نداشته باشد لازم است دقیقا روشن کنید و مثلا بگویید عروسکت را داخل کمد بگذار لباسهات را تا کن و داخل کشو بگذارد و …..
۱۰- همیشه با فرزندتان محترمانه برخورد کنیدو به او احترام بگذارید.گفتگوهای دوطرفه داشته باشید.به خاطر داشته باشید همانقدر احترام می بینید که احترام می گذارید.به سن فرزندتان و نیازهای او نیز احترام بگذارید بچه ها د رهر سنی نیازهای خاصی دارند و تغییراتی در آن ها ایجاد می شود تغییرات هر سن را بشناسید و آگاهانه به آن ها احترام بگذارید .اجازه دهید در سنین کودکی بچگی کردن را تجربه کنند در سنین نوجوانی تغییرات هورمونی و رفتاری او را بشناسید و در جوانانی اجازه دهید جوانی کنند
سبد خرید شما در حال حاضر خالی است.
