اختلال عملکرد جنسی چیست؟

می تواند هر مشکلی باشد که مانع از رضایت فرد یا زوج از فعالیت جنسی شود. حدود 43 درصد از زنان و 31 درصد از مردان درجاتی از اختلال عملکرد جنسی را گزارش می کنند.

اختلال عملکرد جنسی مشکلی است که می تواند در هر مرحله از چرخه پاسخ جنسی رخ دهد. از احساس رضایت از فعالیت جنسی جلوگیری می کند.این اختلال می تواند روی اعتماد به نفس و عزت نفس فرد تاثیر بگذارد و رابطه صمیمانه ی افراد را تحت تاثیر قرار دهد.

چرخه پاسخ جنسی شامل 4 مرحله می شود.

1- مرحله میل جنسی 2- مرحله تحریک جنسی 3- مرحله اوج لذت جنسی 4-مرحله فرونشینی. میل و برانگیختگی هر دو بخشی از مرحله هیجانی پاسخ جنسی هستند. این مهم است که بدانید زنان همیشه این مراحل را به ترتیب طی نمی کنند.

تحقیقات نشان می دهد که اختلال عملکرد جنسی شایع است اما بسیاری از مردم دوست ندارند در مورد آن صحبت کنند. از آنجا که این اختلال درمان دارد، باید نگرانی های خود را با شریک زندگی و متخصص سکس تراپی در میان بگذارید.

انواع اختلالات جنسی چیست؟

براساس آخرین ویرایش راهنمای آماری اختلالات روانی  ( DSM5) اختلات جنسی به سه طبقه تقسیم می شود:

1. کژکاری های جنسی
2. ملال جنسی
3. نابهنجاری جنسی

چه کسانی ممکن است دچار اختلالات جنسی شوند؟

اختلال عملکرد جنسی می تواند هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه در افراد بالای 40 سال شایع تر است زیرا اغلب با کاهش سلامت مرتبط با افزایش سن مرتبط است.

چه چیزی باعث اختلال در عملکرد جنسی می شود؟

علل فیزیکی:

بسیاری از شرایط فیزیکی و/یا پزشکی می توانند باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد جنسی شوند. این شرایط شامل دیابت، بیماری قلبی و عروقی (رگ های خونی)، اختلالات عصبی، عدم تعادل هورمونی، بیماری های مزمن مانند نارسایی کلیه یا کبد و اختلال مصرف الکل و اختلال مصرف مواد است. علاوه بر این، عوارض جانبی برخی داروها، از جمله برخی داروهای ضد افسردگی، می تواند بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.

 

علل روانشناختی:

این عوامل شامل استرس و اضطراب ناشی از کار، نگرانی در مورد عملکرد جنسی، مشکلات زناشویی یا روابط، افسردگی، احساس گناه، نگرانی در مورد تصویر بدن و تأثیرات آسیب جنسی گذشته است.

چه داروهایی می تواند باعث اختلال در عملکرد جنسی شود؟

برخی از داروهای تجویزی و حتی داروهای بدون نسخه می توانند بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارند. برخی از داروها می توانند بر میل جنسی و برخی دیگر می توانند بر توانایی، برانگیختگی یا رسیدن به ارگاسم تأثیر بگذارند. خطر عوارض جانبی جنسی زمانی که فردی چندین دارو مصرف می کند افزایش می یابد.

داروهایی که می تواند بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارد:

برخی از آنتی هیستامین ها و ضد احتقان ها می توانند باعث اختلال نعوظ یا مشکلات انزال شوند.

داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، از جمله آمی تریپتیلین (Elavil)، دوکسپین (Sinequan)، ایمی پرامین (Tofranil) و نورتریپتیلین (Aventyl، Pamelor)

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، از جمله فنلزین (ناردیل) و ترانیل سیپرومین (پارنات)

داروهای ضد روان پریشی، از جمله تیوریدازین (Mellaril)، تیوتیکسن (Navane) و هالوپریدول (Haldol)

داروهای ضد شیدایی مانند کربنات لیتیوم (Eskalith، Lithobid)

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت) و پاروکستین (پاکسیل).

داروهای زیر ممکن است باعث اختلال نعوظ شوند:

داروهای ضد فشار خون (برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود)

دیورتیک ها، از جمله اسپیرونولاکتون (آلداکتون) و تیازیدها (دیوریل، ناتورتین و دیگران)

عوامل مرکزی، از جمله متیل دوپا (آلدومت) و رزرپین (سرپاسیل، رائودیکسین)

مسدود کننده های آدرنرژیک، از جمله پرازوسین (مینی پرس) و ترازوسین (هیترین)

مسدودکننده های ب-آدرنرژیک (بتا)، از جمله پروپرانولول (ایندرال) و متوپرولول (لوپرسور)

داروهای زیر ممکن است میل جنسی را کاهش دهند:

هورمون ها

لوپرولید (لوپرون)

گوسرلین (زولادکس)

تشخیص و آزمایشات

اختلال عملکرد جنسی چگونه درمان می شود؟

بیشتر انواع اختلالات جنسی را می توان با روشهای زیر درمان کرد.

دارو:

هنگامی که یک دارو دلیل اختلال عملکرد باشد، تغییر در دارو ممکن است به برطرف کردن مشکل کمک کند. و از طرفی می توان با داروهای مناسب مشکلات جنسی را کنترل کرد اما لازم است دارودرمانی همراه با یک درمان مناسب دیگر مانند سکس تراپی همراه شود.

کمک های مکانیکی:

وسایل کمکی مانند دستگاه های خلاء و کاشت آلت تناسلی ممکن است به مردان مبتلا به اختلال نعوظ (ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ) کمک کند. دستگاه (EROS-CTD™) نیز برای استفاده در زنان تأیید شده است، اما ممکن است گران باشد. گشادکننده ها ممکن است به زنانی که دچار تنگی واژن می شوند کمک کند. وسایلی مانند ویبراتورها می توانند برای کمک به بهبود لذت جنسی و اوج گرفتن مفید باشند.البته باز هم اولویت بر استفاده از راهنمایی های سکس تراپیست است و موارد فوق به عنوان درمانهای مکمل مورد استفاده قرار می گیرد.

سکس درمانی:

درمانگرهای جنسی می توانند به افرادی را که مشکلات جنسی را تجربه می کنند کمک کند. درمانگران اغلب مشاوران زناشویی خوبی نیز هستند. برای زوجی که می خواهند از رابطه جنسی خود لذت ببرند، کار کردن با یک متخصص آموزش دیده ارزش زمان و تلاش را دارد.لازم است به این نکته اشاره کنیم در اغلب موارد مشکلات جنسی در روابط زناشویی ناشی از روابط ناسالم آنهاست و زوج درمانگری که در حوزه سکس تراپی فعال است می کند بسیار مفید واقع شود.

 

درمان‌های رفتاری:

این درمان‌ها شامل تکنیک‌های مختلف، از جمله بینش در مورد رفتارهای مضر در رابطه، یا تکنیک‌هایی مانند خود تحریکی برای درمان مشکلات برانگیختگی و/یا ارگاسم است.

 

روان درمانی:

درمان با یک مشاور آموزش دیده می تواند به شما کمک کند آسیب های جنسی از گذشته، احساس اضطراب، ترس، گناه و تصویر ضعیف بدن را برطرف کنید. همه این عوامل ممکن است بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.

 

آموزش و ارتباط:

آموزش در مورد رابطه جنسی و رفتارها و پاسخ های جنسی ممکن است به شما کمک کند بر اضطراب های مربوط به عملکرد جنسی غلبه کنید. گفتگوی باز با شریک زندگی خود در مورد نیازها و نگرانی های شما نیز به غلبه بر بسیاری از موانع برای زندگی جنسی سالم کمک می کند.

آیا اختلال عملکرد جنسی قابل درمان است؟

لطفاً بدانید که اختلال عملکرد خفیف مرتبط با استرس، ترس یا اضطراب اغلب با مشاوره، آموزش و بهبود ارتباط بین زوج ها قابل درمان است. برای بهبود سلامت جنسی خود، مهم است که انگیزه داشته باشید . تاکنون پیشرفتهای بسیاری در حوزه درمان اختلالات جنسی اتفاق افتاده است.پیشنهاد ما به شما این است قبل از اینکه رابطه شما به دلیل این مشکلات دچار چالش شود به یک سکس تراپیست مراجعه کنید.

 

منابع

Cleveland clinic

DSM5

https://www.migna.ir